ఇప్పుడు నరసమ్మ నా కళ్ళముందు కనిపిస్తే గుండెలకు హత్తుకుని, పన్నీరు, నా కన్నీరు కలిపి ఆమె పాదాలను కడిగి నెత్తిన చల్లుకోవాలని ఉంది. ఎందుకో తెలియాలంటే ఈ నెల విశాలాక్షి మాసపత్రికలో ప్రచురితం అయిన నా “దొడ్డేత్తే నరసమ్మ” కథ చదవాల్సిందే. విజయమహల్ సెంటర్ కథలు విశాలాక్షి పత్రికలో ప్రచురిస్తూ గొప్ప ప్రోత్సహం ఇస్తున్న శ్రీ కోసూరు రత్నం గారికి, శ్రీ ఈతకోట సుబ్బారావు గారికి శిరస్సు వంచి వందనాలు. హృదయపూర్వక ధన్యవాదాలు. ఇక పోయిన నెల […]

“సృజన ప్రియ” మార్చి నెల మహిళా దినోత్సవ ప్రత్యేక సంచిక లో నేను రాసిన కవిత “నువ్వే నువ్వే”. శ్రీ నీలం దయానంద రాజు గారికి, శ్రీ విల్సన్ రావు కొమ్మవారపు గారికి ప్రత్యేక ధన్యవాదాలతో..🙏🌹 నువ్వంటే నువ్వేనువ్వంటే స్వేచ్చే ఇక..పంజరాన్ని వీడి రెక్కలు చాపినింగికెగురుతున్న విహంగమే నువ్విక..నిన్ను నిలువరించే శక్తులకుయుక్తులన్నీ మిధ్యే ఇక..కొన్ని పువ్వులు నేలరాలిపోవచ్చుమరికొన్ని తారకలు నింగికెగియవచ్చు..నేల రాలిన పూలు నేర్పిన పాఠాలుఆత్మరక్షక కవచాలై దిశదిశలా వ్యాపిస్తాయి ఇక..నింగికెగిసిన తారకల మెరుపు సందేశాలుచిక్కబడ్డ చీకటిలోనైనా

“తెలుగు సొగసు” ఆన్లైన్ పత్రిక మహిళా దినోత్సవ ప్రత్యేక సంచిక లో ప్రచురితం అయిన నా కవిత “నువ్వు “. శ్రీ సుధామ గారికి, శ్రీ దాసరి చంద్రయ్య గారికి ధన్యవాదాలతో..🌹🌹🙏🙏 నువ్వునువ్వంటే నువ్వేనీలో ద్వంద్వార్ధాలు ఇక లేవువిధవనో, వేశ్యనో,పతితనోఇంతవరకు నిన్ను చూపినఆనవాళ్లను చెరిపేయాలి నువ్వుతాళిబొట్టో,హిజాబో ఏదైనా సరేనిన్ను బంధించే పంజరాలనుఇక బద్దలు కొట్టాలి నువ్వుఆత్మాభిమానం నీ ఆయుధంమనో నిబ్బరం నీ ఆత్మబలంఆత్మరక్షణ నీ ప్రాచీన హక్కునువ్వు చల్లగా దీవించే తల్లివిమమతలు పంచే చెల్లివిఅనురాగపు విత్తనాలు చల్లిప్రేమను

శుభోదయం. “బహుళ” పత్రిక అంతర్జాతీయ మహిళా దినోత్సవ ప్రత్యేక సంచికలో నా కథ “పుత్తడి బొమ్మ”. జ్వలిత మేడం గారికి ధన్యవాదాలతో. “పుత్తడి బొమ్మ” చదివి మీ అమూల్యమైన అభిప్రాయాలను తెలపాలని కోరుతూ.. తలుపు చాటు నుంచి వారి మాటలు విన్న ఆమె ఏ నిర్ణయం తీసుకుంది..?ఆమె నిర్ణయానికి వారు తలవంచారా..?ఇంకా పూర్తిగా తెల్లవారనేలేదు. చిరుచీకట్లు తెరలు తెరలుగా విడివడుతూ ఉన్నాయి. పెరట్లో జామ చెట్టు మీద పక్షులు మాత్రం అప్పుడే ఉదయరాగాలు అలపిస్తున్నాయి తమ తమ

నమస్తే. తెలుగు సొగసు ఆన్లైన్ పత్రిక “ప్రేమికుల దినోత్సవ ప్రత్యేక సంచిక” లో నా కథ “ఆభరణం”. మీరు చదివి మీ అమూల్యమైన అభిప్రాయం తెలుపాలని..

శుభోదయం. ఈ రోజు నవతెలంగాణ దినపత్రిక దర్వాజా పేజీ లో నా కవిత “సూసైడ్ నోట్” మెల్లగా పాకుతోందదిదాని స్పర్శ ఒంటికి తగిలినప్పుడల్లాజుగుప్సాకర జలదరింపుఎదిగీ ఎదగని నా ఎదనుదాని ఇనుప చేతులు నొక్కినప్పుడల్లాచురకత్తితో నా గుండెను చీల్చుతున్నంత బాధదాని మదపు వేళ్ళునా తొడమీద పాకుతుంటేవారించలేని నా నిస్సహాయతనిచంపేయాలన్నంత కసి నాలోతరతరాలుగా మా ఒంటిమీద దాని మృగపు వేళ్ళుపాకుతూనే ఉన్నాయి కామపు కుళ్ళుతో..మదపురసి కారుతున్న దాని వికృతపు వేళ్ళనునరికే శక్తి నా బాల్యానికి లేదుఆత్మాభిమానం, అధైర్యంనా గొంతు నొక్కేశాయి

రేపు “వాలెంటైన్స్ డే” కదా. ప్రేమికుల దినోత్సవం. మరి ప్రేమంటే వలపా..?ఆకర్షణ..?ఒకరివెనుక ఒకరు తిరగడమా..? గిఫ్ట్స్ ఇచ్చుకుంటూ, హోటల్స్, పార్కుల వెంట తిరగడమా..? ఆసిడ్ దాడా..? హత్యో, ఆత్మహత్యో చేసుకోవడమా..? ఏం చేస్తున్నారు ఇప్పటి ప్రేమికులు..? కానీ ప్రేమంటే కాలం ఎంత మారినా, ఏ పరిస్థితిలో ఉన్నా, ఎంత దూరంగా ఉన్నా అనుక్షణం నీ వెంటే నేను, నీ తోడుగా నేను, నీ నీడగా నేను, నీ సంతోషమే నేను కోరుకునేది అనే భరోసా జీవితాంతం కలిగించడం.మొత్తంగా

ఈ పక్షం “తంగేడు” పత్రిక లో నా కవిత “గారడి చక్రం”. “తంగేడు” పత్రిక సంపాదకులకు ధన్యవాదాలతో..🙏🙏 ఓ క్షణం వెలుగు పూల సంబరంమరుక్షణం చీకటి నీడల భయంఓ క్షణం శిఖరాగ్రం వైపు చూపులుమరుక్షణం పాతాళంలోకి అడుగులుఓ క్షణం స్వేచ్చా పరిమళాలుమరుక్షణం బందీ అయిన ఊపిరులుఓ క్షణం విజయోల్లాసంమరుక్షణం ఓటమి సలుపుతున్న గాయంఓ క్షణం ఎక్కుతున్న ఆశల నిచ్చనమరుక్షణం నిరాశ మిగిల్చిన వేదనఓ క్షణం నిండిన పూర్ణకుంభంమరుక్షణం ఎండిన శూన్య శకలంఓ క్షణం వసంత శోభల చిగురు

మరణమెప్పుడూ సంతోషకరం కాదుచిలక గూటినుంచి ఎగిరిపోగానేఖననమో,దహనమో,పుటమోచేసేస్తాము గూటిని భౌతికంగాబూడిదో, ఎముకలో ఏదో ఒకరూపంలో కలిసిపోతాయిపాంచ భౌతికలతో..పోయినవారు తిరిగిరారని తెలిసినాకొందరు గగ్గోలు పెట్టి ఏడుస్తారుకొందరు తలలు బాదుకుంటారుకొందరు మౌనంగా రోదిస్తారుమరికొందరు మంచు గడ్డలా మారతారుకొందరు పోయినవారి వెంటేపోవాలన్నంత హడావిడి చేస్తారుమనుషులంతా రకరకాలు కాక్టైల్లాగా..కానీ మరలిపోయిన మనిషి కోసంగుండె సముద్రం నుంచిరెండు కన్నీటి బొట్లు రాల్చనికఠిన శిలలు కూడా ఉంటాయా?ఏమో మరి మనుషులంతారకరకాలు కదా కాక్టైలాగా..

వీధుల్లో తోపుడు బండ్లమీద, పండ్ల అంగళ్ళల్లో చూసి తృప్తి పడడమే కానీ ఆపిల్ పండు కొనుక్కుని తినే ఆర్ధిక స్తోమత నా చిన్నప్పుడు మాకు లేదు. ఆపిల్ పండు తినాలనేది నా తీరని ఆశ అప్పుడు. అయితే ఓ జనవరి ఫస్ట్ రోజు ఏం జరిగింది,ఆపిల్ పండు తినాలనే నా కోరిక తీరిందా, లేదా అనేది ఈ నెల విశాలాక్షి మాసపత్రికలో వచ్చిన ” దేవత అయిన రెడ్డెమ్మ” కథలో. సంపాదకులు శ్రీ కోసూరు రత్నం, శ్రీ