Author name: వంజారి రోహిణి

దేశం – దేహం. ఈ వారం నవతెలంగాణ సోపతిలో. సంపాదకులకు ధన్యవాదాలతో.. దేశ గౌరవం కోసంక్రీడావనిలో వేగుచుక్క అయిందిఅకుంఠిత దీక్షతో సాధన చేసింది ప్రపంచ పట శిఖరాగ్రానికిదేశపు మువ్వన్నెల జెండాని ఎగరేయాలనుకుంది కామాంధుల కుట్రకు బలైఎదురు నిలిచిందిదేహమున్న ఆటబొమ్మనికాదు పొమ్మంది పోరాటం నాకు ఉగ్గుపాల విద్యఆత్మాభిమానం నా ఆయుధంగెలుపే నా భవితం సాధనే నా ఆయువుపోరాటమే నా ఊపిరంటూ కాలానికి ఎదురు నిలిచిన ధీర ఈనాడు ఆమె దేహ బరువువంద గ్రాములెక్కువనిద్వేషపు బరువుదేశ పటాన్ని అవనతం చేసిందిక్రీడా […]

కథలకు శైలి, శిల్పం అవసరమా? యువత ఎక్కడ బంధింపబడింది? ఈనాటి విమల సాహితీ ఆన్లైన్ వారపత్రికలో నా సంపాదకీయ వ్యాసం “స్వేచ్ఛ – బందిఖాన” చదవండి.మీ అమూల్యమైన అభిప్రాయాలు తెలుపండి పంద్రాగస్టు.. భారతదేశ చరిత్రలో సువర్ణాక్షరాలతో లిఖించబడ్డ రోజు. భారత గడ్డ మీద పుట్టిన ప్రతి ఒక్కరూ గుర్తుంచుకోవాల్సిన శుభదినం. బ్రిటిష్ వలస పాలన నుంచి, విభజించి పాలించిన దాష్టికం నుంచి భారత దేశం విముక్తి పొందిన తరుణం. 1947 ఆగష్టు 15 న భారత స్వాతంత్రం

‘ఓటమి -, గెలుపు’. ఈ వారం విమల సాహితీ ఆన్లైన్ వారపత్రిక లో నా సంపాదకీయ వ్యాసం చదవండి. మీ అమూల్యమైన అభిప్రాయాలు తెలుపండి సహనా వవతు! సహనౌ భునక్తు! సహవీర్యం కరవావహై! తేజస్వినావధీతమస్తు! మావిద్విషావహై! ప్రపంచంలో ఉన్న స్వేచ్ఛను, సమానత్వాన్ని, సంపదలను అందరం కలిసి అనుభవించాలి. అందరు కలిసిమెలిసి మానసిక వికాసాన్ని, చైతన్యాన్ని సాధించాలి. దేశ ప్రజలందరూ తేజోవంతులుగా ఒకరిపట్ల ఒకరు ప్రేమాభిమానాలు కలిగి ఉండి దేశ పరువు ప్రతిష్టలను, గౌరవ మర్యాదలను అంతర్జాతీయ స్థాయిలో

పదేపదే బయట తిరగటం కన్నా ఒంటరీకరణలో పుస్తకాల మధ్యన కూర్చుని చదువుకుంటూ సంబరంగా ఏకాంతాలని జాతరలా గడపటం ఇష్టం సిల్వర్ ఫిష్ లాగా పుస్తకాల పేజీల్లో తిరగటం ఆసక్తి పేజీలు తిప్పినప్పుడల్లా వాటి మధ్య దాచిన నెమలీకలు ఎండిన రోజా పూల రెక్కలు జ్ఞాపకాల కథల మూటలను విప్పుతాయి ఒకసారి పచ్చటి అడవుల్లోకి వెళతాను కొండకోనల్లో జాలువారే నీటిని ఒడిసిపట్టుకుని తాగుతాను ఎడారి ఇసుక వేడి భరించలేక అరికాళ్ళను రుద్దుకుంటాను జలపాతాల హోరుతో పోటీపడుతూ తోటి గువ్వలా

“నింగి వంగి నేలపైకి నీటిబొట్లతో ప్రేమవంతెనేసింది పుడమి గుండె పులకించి అణువణువు ప్రేమ చెమ్మతో తడుపుకుంది నేల ఒడిలో దాగున్న విత్తులు వాననీటి ప్రేమ స్పర్శకి గులామ్ అంటూ విచ్చుకుని ఆకుపచ్చ తలలెత్తాయి హరితంకిరణం సంగమించాయి ప్రకృతి రంగులమయమైంది జగతి ఆకలి తీర్చే అక్షయపాత్ర కావటానికి హరితకిరణాలు ప్రేమగా సమాయత్తమవుతున్నాయి జయహో హరితం జయహో కిరణం” రోహిణి వంజారి 31-07-2024

ఈ వారం విమల సాహితీ ఆన్లైన్ వారపత్రిక లో నా సంపాదకీయ వ్యాసం చదివి మీ అమూల్యమైన అభిప్రాయాలను తెలియజేయండి అడవిలో దుప్పి, జింకల్లాంటి సాధుజంతువులతో పాటు క్రూర మృగాలైన పులి, సింహంలాటివి కూడా ఉంటాయి. నక్క, తోడేళ్లలాంటి జిత్తులమారి జంతువులూ ఉంటాయి. అటువంటి అడవిలో జీవులు మనుగడ సాగించడం ఎలా? నీటి కొలనులో అరవిరిసిన కలువలు, ఎర్ర తామరలే కాకుండా, నెత్తురు తాగే మొసళ్ళు, ప్రాణాలు తీసే పాములు కూడా ఉంటాయి. అక్కడే చేపలు, ఎర్రలు,

ఈ వారం విమల సాహితీ ఆన్లైన్ వారపత్రిక లో నా సంపాదకీయ వ్యాసం “పరిపూర్ణ జీవితం” చదివి మీ అమూల్యమైన అభిప్రాయాలు తెలుపండి. “గురో: ప్రసాదాత్ అన్యత్ర నాస్తి సుఖం మహీతలే ” గురువు అనుగ్రహం లేనిదే లోకంలో సుఖం పొందడం దుర్లభం. ఎక్కడో ఒకచోట పువ్వు పుట్టగానే పరిమళిస్తుంది అన్నట్లు, పుట్టుకతోనే సహజ పాండిత్యం అబ్బిన పోతనామాత్యుల వంటి వారు ఉండవచ్చు కానీ, ప్రతి మనిషికీ గురువు లేకుండా జీవితం సాగదు. ఎంత గొప్ప వ్యక్తి

ఈ పక్షం “సారంగ” పత్రికలో నా కవిత “ప్రవర”. మిత్రులు చదివి, మీ అమూల్యమైన అభిప్రాయాలు తెలుపండి. Afsar Mohammed గారికి హృదయపూర్వక ధన్యవాదాలతో నువ్వెవరంటే ఏం చెప్పను మిత్రమా యుగయుగాలుగా చెప్పి చెప్పి అలిసిపోయాను.. అల్లంత దూరంలో నేను అస్పష్టంగా కనిపించినా ముందు నీచూపు పడేది నా కనుబొమ్మల మధ్యనే కదా.. అక్కడ బొట్టు ఉందా లేదా అని చూస్తున్నావా? లేదంటే చూపు కిందకి దింపి గడ్డంకేసి చూస్తున్నావా ? అయినా నేనెవరో నీకు తెలియడంలేదు

ఈ వారం విమల సాహితీ ఆన్లైన్ వారపత్రికలో నా సంపాదకీయ వ్యాసం “అనేకానేక ముసుగులు”చదివి మీ విలువైన అభిప్రాయాలను తెలియజేయండి. సంతోషం, దుఃఖం, కోపం, కరుణ, ఆవేశం. బహు ముఖాల ఉద్వేగాలు, సంవేదనలను వ్యక్తపరచడం ఒక్క మనుషులకి మాత్రమే సాధ్యం. ఎద లోతుల్లో జనించిన భావాలకు భాష తోడై, మనసుని వెల్లడిచేసే మాటలు పలకడం కూడా ఒక్క మనిషికే సాధ్యం. మిగతా జంతువులకు కూడా ఈతి బాధలు ఉంటాయి. అయితే వాటిని చెట్లు, జంతువులు వ్యక్తం చేయలేవు

మిత్రులకు శుభోదయం. ఈవారం విమల సాహితీ ఆన్లైన్ వారపత్రికలో నా సంపాదకీయ వ్యాసం “పాద ధూళిలో ప్రాణాలు” చదవండి. మీ అమూల్యమైన అభిప్రాయాలు తెలుపండి నలుగురిని ఒకచోట చేర్చి, నాలుగు మంచి మాటలు చెప్తే సమాజంలో ఓ మార్పుకి శ్రీకారం చుట్టవచ్చు. మంచైనా, చెడైనా వ్యాపించాలంటే మౌత్ పబ్లిసిటి ని మించిన సామాజిక వనరు మరొకటి లేదు. చెడుని కాసేపు పక్కన పెడదాం. ఎందుకంటే మనుషుల ఐక్యమత్యాన్ని నిర్వీర్యం చేసి, మనుషుల మధ్య చిచ్చు పెట్టే మానవ