కవితలు

ప్రియమైన రచయితలు సాహితీ సంబరాల నడుమ ఆవిష్కరించిన “ప్రియ కవిత” సంకలనంలో చోటు చేసుకున్న నా కవిత ఇది. శ్రీ ఇందూ రమణ గారికి, శ్రీ రంగబాబు గారికి ధన్యవాదాలతో 🙏🙏. ఇప్పుడు మూగబోయిన అందరి నాలుకల మీద వసపాలు పోయాల్సిందే కదా. కవిత చదివి మీ అమూల్యమైన అభిప్రాయాలు తెలుపుతారుకదా❤🌹🙏 ఉభయకుశలోపరిఎన్ని ఏళ్లయ్యిందంటావ్ ఉత్తరంలో ఈ మాట చూసిహలో అబ్బయ్య ! ఎట్లుండారుఎన్నాళ్ళయ్యిందంటావ్ ల్యాండ్ ఫోన్లో ఈ మాటవినిఇప్పుడు మాటలెందుకు అంటారా?నవ్వుకో ఎమోజి, లవ్వుకో ఎమోజి, ఏడుపుకో […]

సినీవాలీ పత్రిక నిర్వహించిన కవితల పోటీ లో బహుమతి పొందిన నా కవిత “పహారా” గెనెమ గట్టు-నే కొలిచే గుడి మెట్టుపచ్చని పొలం- నా ప్రార్ధన మందిరంఅన్నం విత్తులతోపాటు, ఆశల విత్తులుకూడా కొన్నిటిని మడిఅంతా చల్లుకుంటానునేల నీరు గాలి వానకనిపించే దైవాల కనికరం కొరకై..కళ్ళు తెరుచుకునే తపస్సు చేస్తుంటానుఅనుక్షణం కరుణించమని..దేశ సరిహద్దుల్లో తుపాకీతోజవానన్న పహారా కాస్తుంటేకంచె వేసిన చేలో మంచె మీద నిలిచిఉండేలు తిప్పుతూ పంటనికాచే పహారాని నేనే ఇక్కడ..కోతకొచ్చిన పంట మీ నోటికందించేలోగాప్రకృతిలోని వినాశకర వికృతులునన్ను

మెట్లు దిగుతూఉంటే నేనుఏమైనా మర్చిపోయావా బుజ్జీ అమ్మ పిలుపువెనుతిరిగి చూస్తే అమ్మ కళ్ళల్లో దిగులు తెరమెట్లెక్కి వచ్చి అమ్మ చేతిని ముద్దాడిపదిరోజుల్లో మళ్ళీ వస్తాగదమ్మా అనివెనుదిరిగిన నా కంట్లో కూడా ఊరిన నీటి చెలమలుఉండవే ఆటో వరకు వస్తా అంటూ వడివడిగామెట్లు దిగే అమ్మ అడుగుల్లో మమతల మడుగులునేను సంచి పట్టుకుని ఆటో ఎక్కి కూర్చోగానే“కాస్త ఉండు అబ్బయ్యా” అంటూనే అమ్మనాలుగురోడ్ల కూడలిలో ఎడంపక్కమల్లెపూలు, జాజిమల్లెలు, మనోరంజనాలుపాటల వినపడుతున్న రాజయ్య అరుపులకుమూర మల్లెలు మూర జాజులు ,రెండు

పొగడ దొరువు కండ్రిగనాయన పుట్టిన ఊరుమా నాయన పుట్టిన ఊరుచిన్నప్పుడు ఊపిరులూదిన గాలిపచ్చగా పలకరించే చేనుచెంత చేరి నిమరగానే కళ్ళనిండా ప్రేమనుకురిపించే లేగ దూడలు..గడ్డివాము ఎక్కి అన్నతో ఆడిన ఆటలుతంపటేసిన తేగలకోసం పడిన గొడవలులెక్క తెలియకుండా జుర్రుకున్న తాటిముంజలు..గడ్డిలో కాల్చిన తాటిపండు తీపి రుచిముంత దించగానే పాలేరును ఏమార్చినాలుకపై వేసుకున్న కల్లు చుక్కలు..కోతలైన చేలో పోటిపడి ఏరుకున్న పరిగెలుదోటీతో లాగి ఒడిలో దాచుకున్న సీమచింత గుబ్బలు..దిగుడు బావిలో జలకాలాటలుగున గున తిరిగే గిన్నె కోళ్ళ అరుపులుఈత పళ్ళు,

ఈనాటి నవ తెలంగాణ సోపతిలో నా కవిత “అభ్యుదయం”. చదివి మీ అమూల్యమైన అభిప్రాయం తెలుపగోరుతూ..🙏🌹 అభ్యుదయంఆ పసివేళ్ళు యంత్రం కన్నా వేగంగాఅంట్ల గిన్నెలను తోమి శుభ్రం చేస్తున్నాయిఆ వేళ్ళు పట్టుకోవాల్సింది పుస్తకం కలమనిఅక్కడ చెప్పేవారు ఎవరు లేరు..అమ్మ గారికి నీళ్ళు తెచ్చి ఇవ్వుఅయ్యగారికి కాఫీ పెట్టి తీసుకురారోబోట్ కంటే వేగంగా కదులుతూమేడం గారి ఆజ్ఞని శిరసావహిస్తున్నఆ లేత పాదాలకు తెలియదుతాను నడవాల్సింది బడిబాట వైపుకని..కార్పొరేట్ స్కూల్లో చదివే కూతురి పాత డ్రెస్సులునాలుగు అమ్మగారు తన ముందు

“ఆకులో ఆకునవుదామనుకున్నాకొమ్మలో కొమ్మని కూడా అయిపోదామనుకున్నాకెరటాల్లోని చిరుగాలిని గుండె నిండుగానింపుకోవాలనుకున్నాను..ఆకుపచ్చని లేలేత రెమ్మలు గాలికి ఊగుతూజీవితమంటే రేపటి ఆశతో బతకడమే అనిగుసగుసలాడాయి..నిటారుగా నిలిచిన ముదురు గోధుమరంగు మాన్లుతలవంచని ధీరత్వంతోనే నీ పయనం సాగించుఅని పాఠాలు చెప్పే పనిలో పడ్డాయి..చెట్టు పుట్ట పిట్ట బంధిఖాన లేని సహజీవనమేమా ఆనందానికి ప్రతీక అన్నాయి..కాసేపైనా వాటి మౌన భాషను వింటూమైమరచిపోవాలనుకున్నాను..నల్లమల నిశ్శబ్ద రాగంలో స్వేచ్ఛా గీతాన్నితనివితీరా వినాలనుకున్నాను..అంతలోనే కార్లు, వేన్ ల హారన్లు వినిపిస్తేఅడవి పక్కున నవ్వింది నన్ను చూసి..అడవి కాదు

“నేను చాలా చెడ్డదాన్ని”. ఎందుకో మీకు చెప్పాలి కదా. శ్రీమతి జ్వలిత గారి సంపాదకత్వంలో వెలువడిన “సంఘటిత” కవితా సంకలనంలో చోటు చేసుకున్న నా కవిత శీర్షిక అండి అది. స్త్రీ ని సాటి మనిషి గా గౌరవించే మంచి మనసున్న మగవారందరికీ ఈ కవిత అంకితం🙏🌹 శ్రీమతి జ్వలిత గారికి హృదయపూర్వక ధన్యవాదాలతో🙏🌹 పరువంటూ కన్నబిడ్డ బొట్టు తుడిచేసేకర్కోటపు నాన్నల వినాశనాన్ని కోరేనేను చెడ్డదాన్నే …ప్రేమించిందని కన్నకూతురి కుత్తుకకోసిన కసాయి తండ్రిని తిట్టిననేను చెడ్డదాన్నే…ప్రేమించలేదని అమ్మాయి

శుభోదయం. ఈ నెల “విశాఖసంసృతి” మాసపత్రికలో నా కవిత “సార్ధకం”. సంపాదకులు శ్రీ శిరేల సన్యాసిరావుగారికి ధన్యవాదాలతో..సార్ధకం చదివి మీ విలువైన అభిప్రాయాన్ని తెలుపుతారుగా..🙏🙏🌹🌹 దిగులు మేఘాలు కమ్మేస్తున్నాయా నిన్నునాకెవరు లేరని శోకిస్తున్నావానేనెందుకూ పనికి రానని చింతిస్తున్నావాక్షణికావేశంతో లోకం విడవాలనుకుంటున్నావాఓ చిన్ని మొక్కకు రోజు ఓ గుక్కెడు నీళ్ళు పొయికొన్ని తరాలకు ప్రాణవాయువు నువ్విచ్చినట్లే కదానీ ఇంటి ముందు వాలిన పక్షికి గుప్పెడు గింజలేయిపర్యావరణ సమతుల్యాన్ని నువ్వు కాపాడినట్లే కదాఆకలంటూ వొచ్చిన అన్నార్థులకి కాసింత అన్నం పెట్టుఆకలి

“సృజన ప్రియ” మార్చి నెల మహిళా దినోత్సవ ప్రత్యేక సంచిక లో నేను రాసిన కవిత “నువ్వే నువ్వే”. శ్రీ నీలం దయానంద రాజు గారికి, శ్రీ విల్సన్ రావు కొమ్మవారపు గారికి ప్రత్యేక ధన్యవాదాలతో..🙏🌹 నువ్వంటే నువ్వేనువ్వంటే స్వేచ్చే ఇక..పంజరాన్ని వీడి రెక్కలు చాపినింగికెగురుతున్న విహంగమే నువ్విక..నిన్ను నిలువరించే శక్తులకుయుక్తులన్నీ మిధ్యే ఇక..కొన్ని పువ్వులు నేలరాలిపోవచ్చుమరికొన్ని తారకలు నింగికెగియవచ్చు..నేల రాలిన పూలు నేర్పిన పాఠాలుఆత్మరక్షక కవచాలై దిశదిశలా వ్యాపిస్తాయి ఇక..నింగికెగిసిన తారకల మెరుపు సందేశాలుచిక్కబడ్డ చీకటిలోనైనా

“తెలుగు సొగసు” ఆన్లైన్ పత్రిక మహిళా దినోత్సవ ప్రత్యేక సంచిక లో ప్రచురితం అయిన నా కవిత “నువ్వు “. శ్రీ సుధామ గారికి, శ్రీ దాసరి చంద్రయ్య గారికి ధన్యవాదాలతో..🌹🌹🙏🙏 నువ్వునువ్వంటే నువ్వేనీలో ద్వంద్వార్ధాలు ఇక లేవువిధవనో, వేశ్యనో,పతితనోఇంతవరకు నిన్ను చూపినఆనవాళ్లను చెరిపేయాలి నువ్వుతాళిబొట్టో,హిజాబో ఏదైనా సరేనిన్ను బంధించే పంజరాలనుఇక బద్దలు కొట్టాలి నువ్వుఆత్మాభిమానం నీ ఆయుధంమనో నిబ్బరం నీ ఆత్మబలంఆత్మరక్షణ నీ ప్రాచీన హక్కునువ్వు చల్లగా దీవించే తల్లివిమమతలు పంచే చెల్లివిఅనురాగపు విత్తనాలు చల్లిప్రేమను