చిరునవ్వై చిగురించు…. Shaik Naseema Begam కవిత్వ సంపుటి గురించి సమీక్ష. సాహితీ ప్రస్థానం లో ప్రచురితం అయ్యింది. చదవండి. మీ అమూల్యమైన అభిప్రాయాలు తెలుపండి మూర్తీభవించిన మానవత్వం, ప్రత్యేకమైన పిల్లలే నా ప్రాణం. వారి సంక్షేమమే నా ఆనందం, వారి ఆలనా పాలనే నా జీవితానికి ఆలంబన, నా సర్వస్వము అంటూ ప్రత్యేక అవసరాల పిల్లలను తన సొంత బిడ్డలుగా చూసుకునే మాతృమూర్త్తి షేక్. నసీమా బేగం గారు. తానూ ఓ ప్రత్యేక అవసరాలు గల బిడ్డకు […]

ఈ వారం నవతెలంగాణ ” సోపతి” magzaine లో నా కథ “ చిట్టి చామంతి” ప్రచురణ అయింది. కథ ను చదవండి. మీ అమూల్యమైన అభిప్రాయాలు తెలుపండి.. టైం తొమ్మిదిన్నర అయుండె. ఇంకో అర్ధ గంటలో ఆన్లైన్ క్లాసుల కూర్చోవాల. పొద్దున పని అయింది. టవల్ తీసుకుని స్నానానికి వెళుతుండగా కాలింగ్ బెల్ మ్రోగింది. ఈ టైం ల ఎవరై ఉంటరు! తలుపు తీసి తీయక ముందే “అక్కా.. మీ ఇండ్లల్ల ఏమైన పని ఉంటే

“తూర్పు పడమరల ఏకత” కవితా వేదిక కవితల సంకలనం 2024 లోని కవితా గుచ్ఛం లో నా కవితా మాలిక “బొమ్మలు “. డాక్టర్ నెల్లుట్ల నవీన్ చంద్ర గారికి కృతజ్ఞతలతో.. గాయమైన మా గుండెలమీదమీ కవిత్వ గేయలేపనాలద్దవద్దు.. మాటల తూటాలతో అబలలంటూమాపై మానసిక దాడి చేయకండి.. చీకటి ఒంటరితనం అవకాశమిచ్చిందనిమా దేహాలతో ఆడి మా మానాల్లోకిగాజు పెంకులు దూర్చకండి.. జాతుల సమరం మమ్మల్ని నగ్నంగా ఊరేగిస్తేమా అడుగులకు, మీ జాలిచూపులమడుగులొత్తవద్దు.. తలలేని మొండేలను చేసిమమ్మల్ని మీ

విశాఖ సంస్కృతి పత్రిక కథల పోటీ లో గెలుపొందిన కథ వెనుక కథ “ఆ నలుగురు”. ఆ నలుగురు..అలా కలిశారు.. ఎవరా నలుగురు? ఎక్కడ కలిశారు?రోహిత్ విసురుగా నెట్టేశాడు వేంకటేశుని. నేల మీద ధభీమని పడిపోయాడు వేంకటేశు. వాడి ఊత కర్రలు కాస్త దూరంగా పడ్డాయి.“పోరా కుంటోడా..నీకు మాతో ఆటలు కావాల్సివచ్చిందా రా” కాలరెగరేసి విలాసంగా నవ్వుతూ అన్నాడు రోహిత్. వాడి మిత్ర బృందం నవ్వులు కూడా శృతి కలిసాయి.రోహిత్ తోసిన తోపుకు కింద పడ్డ వెంకటేశు

“అరే..అక్కడేదో సభ జరుగుతోందే వద్దువద్దు అక్కడంతా కులం కంపు కొడుతోంది.. ఇక్కడెవరెవరో సమావేశమయ్యారే బాబోయ్ ! ఇక్కడందరూ మతం మత్తులో జోగుతున్నారు.. ఆ గుంపు గోల ఏమిటో నైతికత్వానికి తిలోదకాలిస్తున్నారే అయ్యో .. దూరంగా పరిగెత్తాలి.. సభల్లో సమావేశాల్లో గుంపుల్లో బొట్టు నుదుర్లు ఒట్టి నుదుర్లు కట్టగట్టుకుని కొట్లాడుకుంటున్నాయి కాట్ల కుక్కల్లా .. మనిషి జాడ మాత్రం జాడే లేదు ఏ చట్రంలో ఇరుక్కోను నేను.. మనిషి అయిపు కోసం పాకులాడుతున్నా మానవత్వపుమనిషి ఆనవాలుకోసం దేవులాడుకుంటున్నా.. ఓ

విజయమహల్ గేట్ అనగానే, గుర్తొచ్చేది వచ్చే రైలు పోయే రైలు. గేటుకి అటూ ఇటూ ఆగుతూ సాగే ట్రాఫిక్ రద్దీ. యాభై ఏళ్ళ క్రితం అక్కడ ఎలా ఉండేది? అప్పటికి ఇప్పటికీ ఏమైనా మార్పులున్నాయా? మిగిలినవన్నీ అటుంచి, ఇప్పటికీ అది విజయమహల్ గేట్ సెంటరే.మరి,ఎప్పుడెప్పుడు గేట్ తీస్తారా ఎప్పడెప్పూడు పట్టాలు దాటెళదామా అని ఎవరి తొందరలో వారు వెళ్ళే క్రమంలో, కాస్త నిదానించి ఆ గేటుకు అటూఇటు విషయాలు చెప్పేదెవరు? చెప్పినా వినేదెవరు? అందుకేనేమో , 1970

మిత్రులకు నమస్కారాలు. 2021 సంవత్సరంలో నా మొదటి కవిత ” సృజనప్రియ” మాసపత్రిక జనవరి సంచికలో. తన బిడ్డ [రైతు] కోసం ఓ అమ్మ [సాగు నేల] పడే ఆవేదనే ఈ కవిత “నేల తల్లి “. నువ్వు కవిత రాయాల్సిందే అంటూ ప్రోత్సహించిన “సృజనప్రియ” సంపాదకులు శ్రీ విల్సన్ రావు కొమ్మవరపు గారికి ధన్యవాదాలతో… సాగునేలను అన్నం పెట్టే తల్లిలా ఆరాధించి, తన ఒంట్లో శక్తి ఉడిగిపోయేదాకా నేలతల్లి మీద ఆధారపడ్డ మా నాయన కవితే

2025 జనవరి నెలలో నా రెండవ కథల సంపుటి “విజయమహల్ సెంటర్ కథలు” గురించి, కథల్లోని నరసమ్మ, రమణయ్య, రూపాయి దేవుడు గురించి బుజ్జమ్మ చెప్పిన కథల కబుర్లను హృద్యంగా వివరించారు శ్రీనివాస్ గౌడ్ గారు. ఇంత చక్కటి సమీక్షతో నా సాహితీ ప్రయాణం ప్రారంభమవడానికి కారణమైన శ్రీనివాస్ గౌడ్ గారికి హృదయపూర్వక ధన్యవాదాలు. సమీక్షను ప్రచురించి ఎనలేని ప్రోత్సాహం అందించిన సాహిత్య ప్రస్థానం సంపాదకులకు కృతఙ్ఞతలు.సమీక్షను చదవండి. మీ అమూల్యమైన అభిప్రాయాలను తెలుపండి. విజయ మహల్

“తల్లిగర్భమునుండి – ధనము తేడెవ్వడువెళ్లిపోయేనాడు – వెంట రాదులక్షాధికారైనా – లవణమన్నమె కానీమెరుగు బంగారము – మ్రింగబోడు” ప్రాచీన కవి శేషప్ప చెప్పినట్లు పై పద్యం అర్ధాన్ని అవగాహన చేసుకుంటే, పొద్దున లేచింది మొదలు ఊరుకుల పరుగుల జీవితం. సంపాదించినది చాలదు. ఇంకా ఇంకా సంపాదించాలి. ఓవర్ డ్యూటీలు చేయాలి. పెద్ద భవంతి కట్టించుకోవాలి. పడవ లాంటి కారులో తిరగాలి. పదిమందిలో గొప్ప అనిపించుకోవాలి. నేడు చాల మంది ఆలోచన ఇదే. పోనీ అన్నీ సంపాదించిన వాళ్ళకి

స్త్రీ కి మాతృత్వం ఓ వరం… నిజమేనా? వరమో, శాపమో ఎవరికి తెలుసు! మాతృత్వం పేరుతో ఎన్ని వేదనలు, ఎంత భానిసత్వం భరించాలో! మాతృమూర్తుల అంతరంగాన్ని ఆవిష్కరించే ” యోధ” మాతృత్వం: భిన్న వ్యక్తీకరణలు. కథా సంకలనంలో చోటు చేసుకున్న నా కథ “కన్నా నీ చేతి గీత” కథ చదవండి. మీ అమూల్యమైన అభిప్రాయాలు తెలుపండి. “ఆటోని కాస్త త్వరగా పోనీ” చేతిలో ఉన్న కవర్ నలిగిపోతుందేమో అని అతిజాగ్రత్తగా పట్టుకుని చెప్పిందామె. వెనుదిరిగి ఓ